ตอนสุ่ยหลินเริ่มเรียนภาษาใหม่ๆ ไม่ชอบเลยอ่ะคับกับการเรียกคำทับศัพท์ (外来语 wàiláiyǔ) ภาษาอังกฤษเวอร์ชั่นจีน ยกตัวอย่าง Computer ชาติฝรั่ง ชาติไหนๆ ก็ต้องออกเสียงคล้ายๆ กันว่า คอม-พิ้ว-เต้อ หรือ ค้อม-พิว-เท่อ หรืออะไรทำนองนี้แระ แต่ภาษาจีนเรียกว่า 电脑 [diànnǎo] = =’ (แปลตรงตัวว่าสมองไฟฟ้า) เฮือกกกก
ตอนเรียนใหม่ๆ ไม่มีหลักอะไรในจดจำเลยในชีวิตหมวยยยย ฮือๆ ศัพท์ชีวิตประจำวันก็เยอะแระ นี่ยังไม่รวม Hamburger = 汉堡包 [hànbǎobāo] (ห่อกำแพงดินของชาวฮั่น??) มาม่า = 方便面 [fāngbiànmiàn] (บะหมี่สะดวกสบาย^^) เทนนิส = 网球 [wǎngqiú] (ลูกบอลตาข่าย)
และนี่ยังไม่รวมชื่อเมืองชื่อเฉพาะต่างๆ อาทิ London = 伦敦 [Lúndūn] (ลอนดอน) ฮอกไกโด = 北海道 [Běihǎidào] อ๋อย..อยากจะร้องไห้แงๆ
แต่ตอนนี้หลังจากสุ่ยหลินได้เรียนมาเลยได้เข้าใจว่า การทับศัพท์ของภาษาจีนมี 2 ประเภทใหญ่ๆ ประเภทที่หนึ่ง คือ ทับจากเสียง เช่น London = 伦敦 [Lúndūn] อ๊ะๆ ห้ามบอกน้าา ว่าไม่เหมือน เพราะคนจีนเค้าว่าเหมือนแล้ว แล้วก็ไม่เฉพาะคนจีน เดี๋ยวดูในคลิปก็จะรู้ว่าเกาหลีกะญี่ปุ่นก็ทับเสียงแมคโนดัล เราก็ฟังไม่ออกเหมือนกันแหละน่า
ประเภทที่สองคือทับจากความหมายของคำๆ นั้น เช่น มาม่า = 方便面 [fāngbiànmiàn] (บะหมี่สะดวกสบาย^^)
ชวนมาดูคลิปนี้กันดีกว่า สุ่ยหลินรับประกันความฮา แล้วจะรู้ว่าไม่ใช่แต่เฉพาะเราที่หัวเราะไปกับการทับเสียง (แบบไม่เหมือน) ของคนจีน แต่ชาติอื่นก็ฮาด้วย (โดยเฉพาะฝรั่ง) แถมเรายังได้รู้อีกว่าเกาหลีกับญี่ปุ่นก็ทับเสียงเพี้ยนเหมือนเราเหมือนกัลลล
ติดตามก๊าบ\
สุ่ยหลิน^^
