สวัสดีค่ะแฟนเพจที่น่ารักของสุ่ยหลิน^^ ภาษาจีนเค้ามีวิธีการอย่างนึงคือการเอา “สรรพนามคำถาม” เช่นพวก 谁 , 什么, 哪儿 , 怎么 มาใส่ในประโยคแล้วมันดันไม่ใช่ประโยคคำถาม นั่นหมายถึงว่าเราไม่ต้องตอบเพราะมันเป็นประโยคบอกเล่านี่แหละ แต่คนพูดต้องการบอกเน้นให้รู้ สุ่ยหลินพูดแบบนี้ทุกคนเริ่มงงแล้วใช่ไหมเอ่ย?
มาติดตามคำถามที่ไม่ใช่คำถาม ภาษาจีนเรียก 用疑问代词表示强调 (ใช้สรรพนามคำถามเพื่อแสดงการเน้น) ในโพสนี้กับสุ่ยหลินค่ะ
ข้างบนภาษาจีนที่ยาวๆ เป็นการบอกว่าประโยคพวกนี้เป็นประโยคที่มีการใช้สรรพนามคำถาม ยกตัวอย่างเช่น 谁 [shéi], 什么 [shénme], 哪儿 [nǎr], 怎么 [zěnme] เพื่อเน้นว่ารวมทุกสิ่งอย่างทั้งหมด “ไม่มียกเว้น” และมักจะมีคำว่า “都” หรือ “也” ตามหลังมาด้วยนะ
จริงๆ แล้วแฟนเพจอย่าเพิ่งงงเพราะภาษาไทยก็มีเหมือนกันแหละจ๊ะ เช่นประโยคข้างล่างนี้
谁都想知道这件事。
Shéi dōu xiǎng zhīdào zhè jiàn shì.
ใครๆก็ล้วนอยากรู้เรื่องนี้ (จะเห็นว่าไม่ใช่ประโยคคำถามสักหน่อยเนอะ)
เห็นมั๊ยว่าภาษาไทยก็มีการใช้แบบนี้นะคะ งั้นเรามารู้จักลักษณะพิเศษของประโยคแบบนั้กันเลยค่ะ
1. ใช้ในประโยคบอกเล่า เพื่อบอกถึงการ “ไม่มีขอบเขต” ของสรรพนามคำถามนั้นค่ะ
พูดไปอาจจะงง มาดูกันต่อนะ
เช่น 谁 [shéi] = ใครๆ (ทุกคน)
谁都喜欢他。
Shéi dōu xǐhuān tā.
ใครๆ ก็ชอบเขา
什么 [shénme] = อะไรๆ (ทุกสิ่งอย่าง)
我什么东西也不想吃。
Wǒ shénme dōngxi yě bùxiǎng chī.
ชั้นอะไรๆก็ไม่อยากกิน
哪儿/哪里 [nǎr]/[nǎlǐ] = ที่ไหนๆ (ทุกที่)
公园里哪儿都是人。
Gōngyuán lǐ nǎr dōu shì rén.
สวนสาธารณะตรงไหนก็มีแต่คน -哪儿 คือทุกที่(ในสวนสาธารณะ)
2. ประโยคแบบนี้มักจะใช้สรรพนามคำถามร่วมกับ “都” หรือ“也”ค่ะ
เป็นโครงสร้าง
สรรพนามคำถาม + 都/也…..
他什么也不吃。
Tā shénme yě bù chī.
เขาอะไรๆ ก็ไม่กิน
我什么时候都行。
Wǒ shénme shíhòu dōu xíng.
สำหรับฉันเมื่อไหร่ก็ได้
哪个书店都有这种词典。
Nǎge shūdiàn dōu yǒu zhè zhǒng cídiǎn.
ร้านหนังสือที่ไหนๆ ก็มีดิกแบบนี้
3. สิ่งที่ตามหลัง “都” หรือ “也” มานั้นเป็นได้ทั้งคำกริยา และคำคุณศัพท์ (ส่วนมากเป็นคำกริยา)
คำกริยา
谁都去过。
Shéi dōu qùguò.
ใครๆ ก็เคยไปมาแล้ว
คำคุณศัพท์
哪儿都很安静。
Nǎr dōu hěn ānjìng.
ที่ไหนก็เงียบหมดแหละ
4. ถ้าเป็นประโยคปฏิเสธ ตำแหน่งของ 不 หรือ 没 จะใส่ต่อท้าย 都 หรือ 也 ค่ะ
ซึ่งในภาษาพูด เรามักจะใช้ 也 ในรูปประโยคปฏิเสธมากกว่า 都 นะจ๊ะ
ดูตัวอย่างเพื่อความเข้าใจ
他什么都不说。
Tā shénme dōu bù shuō.
เขาอะไรๆก็ไม่พูด
我今天哪儿也不想去。
Wǒ jīntiān nǎr yě bùxiǎng qù.
วันนี้ฉันที่ไหนก็ไม่อยากไป (ไม่อยากที่ไหนเลย)
谁也不知道。
Shéi yě bù zhīdào.
ใครๆก็ไม่รู้ (ไม่มีใครรู้สักคน)
5. ประโยคแบบนี้ถ้าเป็นการพูดสนทนา อย่าลืม “都” หรือ “也” นะคะ
เพราะมันจะทำให้ความหมายจะผิดไปกลายเป็นประโยคคำถามได้ค่ะ
(แต่ถ้าเป็นการเขียนเรายังดูจากเครื่องหมายววรคตอนเอาได้นะ)
谁都喜欢他。
ใครๆก็ชอบเขา
ถ้าละ 都 จะกลายเป็นคำถาม
谁喜欢他？
ใครชอบเขาเหรอ?
哪个书店都有这种词典。
ร้านหนังสือที่ไหนๆก็มีดิกอย่างนี้
ถ้าละ 都 จะกลายเป็นคำถาม
哪个书店有这种词典？
ร้านหนังสือร้านไหนมีดิกอย่างนี้?
จบแล้วค่ะ หวังว่าแฟนเพจทุกคนจะเข้าใจมากขึ้นนะจ๊ะ สุ่ยหลินว่าระดับความยากพอไหว ไม่ยากเกินความเข้าใจของเราไปได้เพราะภาษาไทยก็มีเนอะ^^
สุ่ยหลิน^^
