สวัสดีค่าแฟนเพจที่น่ารักของสุ่ยหลินทุกคน^^ ได้เวลากับสาระนอกตำรา ภาษาจีนกันแล้วนะคะ วันนี้สุ่ยหลินอยากนำเสนอเรื่องเครื่องดื่มที่ทุกคนรู้จักกันดีมาเล่าให้ฟัง นั่นคือเรื่องของ “ใบชา” ค่ะ
สุ่ยหลินเองเป็นอีกนึงคนที่แต่ก่อนไม่รู้เรื่องอะไรเลยเรื่องชา ไม่ว่ากินชาราคาถูก กินชาราคาแพง ก็รู้สึกว่ารสชาติไม่ได้ต่างกันมาก แลดูเปลืองเงินมากมายอ่ะ ดังนั้น กินของถูกๆ ก็พอนะสำหรับสุ่ยหลิน แต่สำหรับคนจีนแล้วเค้าถือว่าชาเป็นเครื่องดื่มที่สำคัญมากๆ ค่ะ ดื่มได้ตั้งแต่ตื่นนอนจนถึงเข้านอน ดื่มกันทั้งวัน เด็กก็ดื่ม ผู้ใหญ่ก็ดื่ม เล่ากันว่าคนจีนรู้จักดื่มชามาตั้งแต่สมัยโบราณเป็นพันๆ ปี จนเรียกว่าเป็นวัฒนธรรมอย่างนึงของคนจีนรวมไปถึงคนจีนโพ้นทะเลไปแล้ว
ปัจจุบันชาเองก็มีการแบ่งเป็นอีกตั้งหลายประเภท เหล่าซือของสุ่ยหลินเล่าว่าชาอังกฤษ ที่ฝรั่งเคลมว่าเป็นของตัวเองนั้นจริงๆ แล้วลักลอบเอาต้นชามาจากเมืองจีน แล้วไปปลูกที่อินเดีย จากนั้นขายไปทั่วโลก จริงๆแล้วเรื่องชาต้องให้คนจีนเค้าเป็นต้นตำรับนะคะ ชาที่ฝรั่งเค้าชอบดื่่มกันเรียกว่าชาดำ (Black Tea) คนจีนเรียกชาแบบนี้ว่าชาแดง
และเพราะว่าชาเป็นวัฒนธรรมอย่างนึงที่สำคัญสำหรับคนจีนนี้เอง พวกเราชาวผู้เรียนภาษาจีน^^ มารู้จักเรื่องชากันหน่อยดีมั๊ยจ๊ะ?? อย่างน้อยจะซื้อของฝาก หรือจะฝากเค้าซื้อจะได้รู้เบื้องต้นว่าชาแต่ละประเภทเรียกว่าอะไร? ติดตามเรื่องชา ชา ชา เรื่องธรรมดาที่ไม่ธรรมดา ได้ในโพสนี้กะสุ่ยหลินนะครัชชช^^
เรามารู้จักประเภทของใบชากันก่อนนะจ๊ะ ว่าคนจีนเค้าแบ่งชาเป็นประเภทใหญ่ๆ ได้ 4 ประเภท เรียงตามลำดับความนิยมดื่ม มีดังนี้ฮับบบ
1.绿茶 [lǜchá] ชาเขียว
ที่เรียกแบบนี้เพราะใบชาประเภทนี้ไม่ผ่านการหมักค่ะ ตัวน้ำชาจะออกสีเขียวปนเหลืองอ่อนๆ กลิ่น (มาดาม) หอมชื่นใจ ชาเด่นดังในหมวดนี้คือชาหลงจิ่งที่ปลูกริมทะเลสาบซีหู เมืองหังโจว 杭州西湖的龙井茶 [Hángzhōu xīhú de lóngjǐng chá] กับชาปี้หลัวชุนที่ทะเลสาบไท่หู เมืองซูโจว 苏州太湖的碧螺春 [Sūzhōu tàihú de bìluóchūn] การดื่มชาเขียวเนี่ยคนจีนเค้านิยมใช้แก้วใสๆ พอใส่น้ำร้อนลงไป ภาษาจีนเรียก 泡茶 [pàochá] ก็จะได้เห็นก้านใบชาค่อยๆ ตั้งตรงขึ้นมา เปรียบเปรยกันว่าเหมือนใบชากำลังเต้นระบำทีเดียวเชียวค่ะ สวยงามสวอนเลคประมาณนั้น
สุ่ยหลินเคยเขียนเรื่องกว่าจะมาเป็นชาซีหูหลงจิ่งได้ที่โพสนี้ค่า อ่านแล้วจะรู้เลยว่าเออแหะ สมควรแล้วที่จะแพง อะไรจะทำยากขนาดน้าานน (รูปเยอะโพสเนี้ย) คลิกเลยข่าาา เรื่องของชา: เส้นทางของใบชาหลงจิ่ง 茶事：一片龙井树叶的旅行
2.红茶 [hóngchá] ชาแดง
ชาแดงนี้เรียกอีกอย่างว่าชาหมักก็ได้ค่ะ 发酵茶 [fājiào chá] ชาแดงนี้จะใช้ใบชาที่เพิ่งออกใบตูมๆ จากนั้นเอาผ่านกระบวนการต่างๆ มีทั้งหมักและทำให้ใบชาแห้ง ที่เรียกว่าชาแดงเพราะเวลา 泡茶 ลงไปคนจีนเห็นว่าน้ำออกมาเป็นสีแดงเข้ม (ฝรั่งเห็นเป็นสีแดงเกือบดำ จึงเรียกว่าชาดำ) ชาแดงขึ้นชื่อของจีนมีนามว่าชาเตียนหง 滇红茶 [Diānhóng chá] ที่มณฑลหยุนหนานค่ะ ให้กลิ่นหอมหวาน นุ่มนวล แบบไม่มีรสขมเลยสำหรับชาแดงเกรดดี ชาเกรดรองๆ ลงมาก็จะปนรสขมด้วย ใครเคยกินบอกสุ่ยหลินมั่งนะคะ เค้าไม่เคยกินค่ะ T_T
3. 乌龙茶 [wūlóngchá] ชาอู่หลง
สุ่ยหลินว่าชาอู่หลงเป็นชาอีกประเภทที่คนไทยเรารู้จักกันดีค่ะ จริงๆ แล้วชาอู่หลงเป็นชาหมักประเภทนึงเหมือนกัน แต่หมักแค่ครึ่งนึง ว่ากันง่ายๆ ชาอู่หลงเป็นกระบวนการทำชาที่อยู่ตรงกลางระหว่างชาเชียวกับชาแดงข้างบน ได้กลิ่นรสของชาแดงแต่หอมนวลแบบชาเชียว (อืมม..เกือบเคลิ้มมม) ชาเด่นดังในหมวดอู่หลงนี้คือชาทิเอี่ยกวนอินอันซี แห่งเมืองฝูเจี้ยน 安溪铁观音 [Ānxī tiě guānyīn] ชาอู่หลงต้งติ่ง 冻顶乌龙茶 [Dòng dǐng wūlóngchá] และชาต้าหงเผาอู่อี๋ 武夷大红袍。[Wǔyí dàhóng páo]
4. 紧压茶 [jǐnyāchá] ชาอัด
ชาประเภทนี้มีลักษณะเด่นคือมีผ่านกระบวนการอัดเป็นก้อนแข็ง หรือเป็นแท่งๆ ก็ได้ แข็งขนาดปาหัวหมาแตกได้ค่ะที่เป็นแบบนี้เพราะชาถูกผ่านกระบวนการทำให้แห้ง ดูดน้ำออกจนหมด ชาแบบนี้เค้าว่ายิ่งนานยิ่งอร่อย ยิ่งนานยิ่งหอม เหล่าซือของสุ่ยหลินบอกว่าที่บ้านเหลาซือซื้อมาเก็บไว้เป็นก้อนกลมๆ (เหมือนจานกินข้าวแบบนั้นค่ะ) แล้วก็อันไหนเก่าสุดก็หักนิดนึงมาใส่น้ำร้อนกินก่อน อันที่ซื้อมาใหม่ต้องเก็บไว้ก่อน เพราะยังไม่หอมเท่า #กินวนไปข่ะ โดยหมุนอันเก่ามากินก่อนเสมอ O_o
สุ่ยหลินเคยได้รับของฝากเป็นชาแบบนี้ แต่ตอนโน้นไม่รู้จัก เก็บไว้นานเปิดออกมาดูเห็นคราบขาวๆ นึกว่ารา ทิ้งหมดเลยยย TT เหล่าซือบอกจริงๆ กินได้ เอาผ้าเช็ดๆ ปัดฝุ่นออก ผึ่งให้โดนลมก็โอแล้วค่ะ ชาแบบนี้เค้าว่าไม่มีเสียเพราะบางแผ่นอายุ 50 ปียังกินกันเลยถือว่าเป็นของแพงของมีค่า คราบขาวๆ ที่เห็นเกิดจากกระบวนการอัดแท่งที่ยังไม่แห้งสนิทนั่นเอง (แทบไปคุ้ยถังขยะเลยนะเนี่ยย)
ชาเด่นดังในหมวดนี้ที่เราน่าจะเคยได้ยินชื่อก็คือ ชาผู๋เอ่อร์แห่งหยุนนาน 云南的普洱茶 [Yúnnán de Pǔ
สำหรับคนจีนแล้ว ชาไม่ได้เป็นแค่เครื่องดื่มแต่กลายเป็นเรื่องของวัฒนธรรมอย่างนึงไปแล้วนะคะ แม้แต่ในแง่ของภาษาคนจีนก็เอาคำว่า “ชา” มาใช้เปรียบเปรยอะไรๆ อีกหลายอย่างในชีวิต ดูอย่างโพสนี้ของสุ่ยหลิน อ่านแล้วก็พบสัจธรรมบางอย่างของชีวิตแฮะ พอคนจากไป ชาก็เย็นลง??
กลายเป็นจบเศร้าซะงั้น TT
เค้าถึงว่าเรียนภาษาให้ดีต้องรู้ลึกซึ้งถึงวัฒนธรรมที่ซ้อนอยู่ในการใช้ภาษาเหล่านั้นค่ะ
สุ่ยหลิน^^
