สุ่ยหลินว่าหนึ่งในเรื่องที่น่าอึดอัดใจที่ซู้ดเวลาไปเมืองจีนก็คือ… สั่งอาหารจีน ..ที่เมืองจีน – – ‘ โดยเฉพาะอย่างยิ่งพวกร้านท้องถิ่นทั้งหลาย ยิ่งสั่งยากกกซซ์ยิ่งกว่า Mcdonald หรือ KFC เข้าไปอีก (เพราะพวกนั้นชี้ๆ เอาก็ได้)
เหตุผลเพราะทำไมน่ะเหรอ??? สุ่ยหลินว่าคนที่เคยไปเมืองจีนแล้วจะรู้ดีเลยค่าา
ก็เพราะว่า…เมนูอาหารน่ะมักไม่มีภาษาอื่นเลยนอกจากภาษาจีน เมนูที่เป็นรูปภาพก็น้อยด้วย ส่วนใหญ่ไม่มีรูป แถมบางร้านไม่มีเมนูอีกตังหากแต่เขียนไว้บนกำแพงแทน (เหมือนของไทยอ่ะค่ะ) และปกติเมนูที่เขียนไว้เนี่ยมักอ่านจากบนลงล่าง ไม่ได้อ่านจากซ้ายไปขวานะ สุ่ยหลินเคยไปตั้งหน้าตั้งตาอ่านจากซ้ายไปขวาอยู่นาน ตอนนั้นพกดิกไปด้วย ! หือมมม์!! คนมองกันทั้งร้าน แต่สรุปก็ไม่รู้เรื่องอยู่ดี ฮ่วยยย!
นอกจากเรื่องเมนูแล้ว ก็เป็นเรื่องที่พนักงานร้านมักพูดภาษาอังกฤษไม่ได้ ก็เหมือนกรุงเทพฯ ที่พนักงานร้านส่วนใหญ่มาจากต่างจังหวัดมาทำงานในเมือง ดังนั้น คนจีนในเมืองยังพูดภาษาอังกฤษไม่ค่อยได้ ดังนั้น ลืมได้เลยที่พนักงานในร้านจะพูดภาษาอังกฤษได้อ่ะค่ะ T_T
เมนูอ่านก็ไม่ออก พนักงานก็คุยกันไม่รู้เรื่อง แล้วเราจะกินอะไรได้ นอกจากกินตามโต๊ะข้างๆๆ โธ่..ถัง! ไม่ชอบกินนี่อ่ะ แต่ก็ต้องกินเพราะโต๊ะข้างๆ กิน (สุ่ยหลินเป็นมาแว้ววว)
เอาล่ะ! วันนี้สุ่ยหลินมีทางเลือกมาให้ค่าา คำพูดพวกนี้เค้าใช้กันบ่อยๆ ในร้านนะ มั่นใจว่าไปสิบร้านต้องได้ยินสองร้าน เอ้ย ต้องได้ยินเก้าร้านค่าาา ^^^
ติดตามกันเล้ย สุ่ยหลินว่ามีประโยชน์กับคนจะไปเมืองจีน ไปเที่ยวก็ดี ไปเรียนก็ได้ ไปทำงานยิ่งดีใหญ่^^
โพสนี้ใจดี เขียนคำอ่านภาษาไทยให้นะคะ เผื่อสำหรับใครที่เป็นมือใหม่ภาษาจีนมาอ่าน แต่แฟนเพจสุ่ยหลินต้องหัดอ่านพินอิน และยิ่งดีกว่านั้นถ้าจะอ่านตัวจีนนะคะ พยายามเข้าจะได้เก่งๆ 加油 加油！！
1. พอเข้าไปในร้าน จะได้ยินพนักงานถามว่า 几位？[Jǐwèi?] (จี่เว่ย) = มากี่คน?
ให้ยกนิ้วตอบเค้าไป
จบไปหนึ่งล่ะ
2. เวลาจะเรียกพนักงานเสิร์ฟให้เรียกว่า 服务员! [Fúwùyuán!] (ฝูอู้หยวน!) หรือจะยกมือกวักก็ได้ ไม่ผิดกติกา
服务员 [Fúwùyuán] (ฝูอู้หยวน) = พนักงานเสิร์ฟ
3. ขอเมนูให้พูดว่า 请给我菜单。 [Qǐng gěi wǒ càidān.] (ฉิง เก๋ย หว่อ ไช่ตัน)
หรือเอาสั้นๆก็พูดแค่ 菜单。[Càidān.] (ไช่ตัน) เฉยๆก็ได้
จบไปสาม
4. สั่งอาหารให้บอกว่า 点菜!
点菜 [diǎncài] (เตี่ยนไช่) = สั่งอาหาร
ที่นี้ถึงตอนยากแระนะคะ ว่าจะสั่งอะไรดี สุ่ยหลินมีประโยคแนะนำดังนี้ค่าา
这里最火的菜是什么? [Zhèlǐ zuì huǒ de cài shì shénme?] (เจ้อหลี่ จุ้ย หั่ว เตอะ ไช่ ซื่อ เสิน เมอะ) = อาหารจานเด็ดของที่นี่คืออะไรจ๊ะ?
今天有什么特色菜？[Jīntiān yǒu shénme tèsè cài?] (จินเทียน โหย่ว เสินเมอะ เท่อเซ่อ ไช่ )= เมนูพิเศษของวันนี้คืออะไรจ๊ะ?
ฟังพนักงานเสิร์ฟตอบกลับมาเสร็จให้กลั้นใจบอกว่า 一份！[ Yī fèn] (อี๋ เฟิ่น) = เอาจานนึง (อะไรไม่รู้ เดวไปรู้ตอนกิน)
หรือ
这个, 一份。 [Zhège, yī fèn] (เจ้อเกอะ,อี๋ เฟิ่น)= เอาอันนี้จานนึง (ชี้เอาจากโต๊ะข้างๆ หรือจิ้มเมนูถ้ามีรูป)
หรือบอกชื่ออาหารข้างล่างพวกนี้นะจ๊ะ
อาหารที่เจอว่าสั่งบ่อยๆ
米饭 [mǐfàn] (หมี่ ฟ่าน) = ข้าว
粥 [zhōu] (โจว) = โจ๊ก
青菜 [qīngcài] (ชิง ไช่) = ผัก
面条 [miàntiáo] (เมี่ยน เถียว) = ก๋วยเตี๋ยว
ถ้าเป็นเนื้อแบบที่เจอบ่อยๆ
牛肉 [niúròu] (หนิว โร่ว) = เนื้อวัว
猪肉 [zhūròu] (จู โร่ว) = เนื้อหมู
羊肉 [yángròu] (หยาง โร่ว) = เนื้อแกะ
鸡肉 [jīròu] (จี โร่ว) = เนื้อไก่
เครื่องดื่มแบบที่เจอบ่อยๆ
矿泉水 [Kuàngquán shuǐ] (คว่าง เฉวียน สุ่ย) = น้ำแร่ (เพราะถ้าบอกว่าน้ำเปล่า บางร้านเอาน้ำก๊อกมาให้กินอ่ะค่ะ น้ำก๊อกเมืองจีนกินบ่ได้ทั่วไปแบบเมืองฝรั่งนะคะ เดวจู๊ดๆ)
茶 [chá] (ฉา) = ชา
可乐 [kělè] (เข่อเล่อ) = โค้ก
咖啡 [Kāfēi] (คาเฟย) = กาแฟ
ถึงตอนนี้สุ่ยหลินว่าเราน่าจะรอดระดับหนึ่งล่ะ ได้กินแล้วววว เฮๆๆ
5. เรียกเก็บตังค์ให้บอกว่า 买单！
买单 [mǎidān] (หม่ายตัน) = เก็บตังค์
ห่อกลับบ้านให้บอกว่า
打包 [dǎbāo] (ต่าเปา)
ส่วนเป็นเงินเท่าไหร่นั้น เดวเค้ากดเครื่องคิดเลขหรือเขียนใส่กระดาษให้เราดูเอง จ่ายเงินเป็นอันเสร็จจ้า
เย่！ เสร็จแล้วค่าภารกิจ สั่งอาหารจีน เรื่องกิน เรื่องใหญ่ยิ่งชีพของเรา สุ่ยหลินหวังว่าจะได้ประโยชน์กันถ้วนหน้านะคะ
ใครสังเกตุดีๆ จะเห็นว่าสุ่ยหลินชอบพูดบ่อยๆ ว่าให้เรียนพินอินดีกว่าเพราะอะไรอ่ะ?? อ่านคำอ่านไทยดีๆ ก็ดีแล้วนิ ตามหาเหตุผลได้ในคลิปนี้ค่ะ
สุ่ยหลิน^^
