สวัสดีค่ะแฟนเพจที่น่ารักของสุ่ยหลิน^^ ถ้าใครจำกันได้สุ่ยหลินเคยเขียนโพสเรื่องของ 定语 ส่วนขยายคำนามไปตอนที่ 1 ไปเมื่อนานมาแล้ว มีแฟนเพจหลายคนสงสัยว่าเมื่อมีตอน 1 เมื่อไหร่จะมีตอน 2 สักที สุ่ยหลินใช้เวลาไม่นานแค่เกือบ 2 ปีเอ๊งในการเขียนตอนที่ 2 ออกมา แหะๆ เหตุผลเพราะมันยากมากๆ ค่ะที่จะเขียนให้เข้าใจง่ายๆ มันต้องใช้เวลาค้นคว้าและพัฒนาสมองตัวเองด้วยกว่าจะเขียนได้เวลาก็ล่วงเลยมาถึงตอนนี้ค่ะ (ใครลืมไปแล้วว่าตอนที่ 1 เขียนอะไรไว้ทบทวนด้วยการคลิกลิงค์นี้ค่ะ เรื่องของ 定语 ส่วนขยายคำนาม ดราม่าเอยจงซับซ้อนขึ้น ตอน 1)
ไม่พูดมากเจ็บคอ เริ่มกันเลย จากความเดิมตอนที่แล้ว เราได้รู้ว่า 的 ตอนไหนจำเป็นและตอนไหนไม่จำเป็นเมื่อนำมาใช้กับ 定语 [dìng
สิ่งนี่มันจะยากพอๆ กับการเรียงลำดับ Timeline เหตุการณ์ในละครเลือดข้นคนจางหรือเปล่า?
ไม่ค่ะ ไม่ยากขนาดนั้น อ่านโพสนี้เราเข้าใจมากขึ้นอย่างแน่นอนจ๊ะ ติดตามเรื่อง 定语 ในตอน 2 ของสุ่ยหลินได้เลยค่ะ
ลำดับส่วนขยาย
ไล่จากหลังสุดไปหน้าสุดดังนี้ค่ะ
– ส่วนที่อยู่หลังสุดคือคำนามที่ถูกขยาย (中心语)
ซึ่งก็คือคำนามที่จะถูกมาใช้ขยายความโดย 定语 ที่วางไว้ข้างหน้าเพื่อบรรยาย (คุณสมบัติ ลักษณะ จุดเด่น) หรือบอกขอบเขต (จำนวน สถานที่ เวลา) ของคำนามนั้นค่ะ ภาษาจีนเรียกคำนามที่ถูก 定语 ขยายว่า 中心语 [zhōng
– ลำดับถัดมาคือ คำคุณศัพท์ (形容词) ที่ทำหน้าที่เป็น 定语
ส่วนขยายที่บ่งบอกคุณสมบัติหรือลักษณะรูปร่างของคำนามจะอยู่ใกล้คำนาม โดยที่คำคุณศัพท์ที่เป็นพยางค์เดียว (ขยายคำนามโดยไม่ต้องใช้ 的) จะอยู่ใกล้คำนามมากกว่าคำคุณศัพท์ที่ต้องใช้ 的 มาช่วย
ลองดูตัวอย่างค่ะ
老人 [lǎorén] คนแก่
老 เป็นคำคุณศัพท์พยางค์เดียว อยู่ติด 中心语 ได้โดยตรง
白头发的人 [bái tóufa de rén] คนที่ผมขาว
บอกลักษณะของคนๆนั้น โดย 白头发 มีหลายพยางค์จึงต้องใช้ 的 มาช่วยเชื่อมกับ中心语
แล้วถ้ามารวมกันเพื่อบอกว่าคนๆนั้นแก่ (老) และผมขาว (白头发) ล่ะ จะเรียงยังไง?
คราวนี้มีทั้ง 老 และ 白头发 ที่เป็นลักษณะของคนๆ นี้ แต่ 老 สามารถขยายได้โดยไม่ต้องมี 的 จึงอยู่ติดกับคำนามมากกว่า 白头发 นั่นเองค่ะ จึงเป็น
白头发的老人 [bái tóufǎ de lǎorén] คนแก่ผมขาว
อีกตัวอย่างนึงนะคะ
皮鞋 [píxié] รองเท้าหนัง
บอกคุณสมบัติที่เป็นวัสดุของคำนาม เป็นส่วนขยายได้โดยไม่ต้องมี 的 อยู่ติดกับ 中心语 ได้เลย
แล้วถ้าต้องการบรรยายเพิ่มล่ะว่ารองเท้าหนังนั้นเป็นสีดำ (黑) จะเรียงก่อนหลังยังไง?
คราวนี้ต้องดูค่ะว่าอันไหนที่เป็นคุณสมบัติที่ถาวรหรือเด่นกว่าก็เอาไว้ใกล้ 中心语 มากกว่า
皮 เป็นคำนามมาขยาย 鞋 เพื่อบอกว่ารองเท้าทำมาจากหนัง ส่วน 黑 เป็นคำคุณศัพท์บ่งบอกสี ซึ่งคุณสมบัติที่ถาวรกว่าจึงเป็น 皮 เพราะสีนั้นเปลี่ยนแปลงได้ ใช้ไปสีก็อาจจะเปลี่ยน (และอีกเหตุผลคือ 皮 + 鞋 กลายเป็นคำนามที่เป็นคำศัพท์ใหม่ 皮鞋 ที่หมายถึงรองเท้าหนัง จึงมอง 皮鞋 ทั้งคำเป็น 中心语 ได้เลยค่ะ มีอธิบายในตอนที่ 1 นะจ๊ะ) จึงเรียงเป็น
黑皮鞋 [hēi píxié] รองเท้าหนังสีดำ
สุ่ยหลินว่าจริงๆ เซนส์ตรงนี้เหมือนๆกับภาษาไทยนะ เพราะเราก็พูดว่า รองเท้าหนังสีดำ ไม่พูดว่า รองเท้าสีดำหนัง เหมือนกัน
และถ้าเอาคำคุณศัพท์ที่เป็นส่วนขยายและมี 的 ก็จะอยู่หน้าคำคุณศัพท์ที่เป็นส่วนขยายแต่ไม่มี 的 นะคะ เช่น
漂亮的黑皮鞋 [piàoliang de hēi píxié] รองเท้าหนังสีดำที่สวยๆ
很可爱的小猫 [hěn kě’ài de xiǎo māo] ลูกแมวที่น่ารัก
– ส่วนขยายที่เป็นวลีที่มีคำกริยา จะอยู่หน้าส่วนขยายอื่นๆ
ไม่พูดเยอะ มาดูตัวอย่างกันเลยค่ะ
会画画儿的新同学
[huì huà huàr de xīn tóngxué]
เพื่อนร่วมชั้นเรียนคนใหม่ที่วาดรูปเป็น
我们昨天看的中国电影
[wǒmen zuótiān kàn de Zhōngguó diànyǐng]
หนังจีนที่พวกเราดูเมื่อวาน
你想买的漂亮的黑皮鞋
[nǐ xiǎng mǎi de piàoliang de hēi píxié]
รองเท้าหนังสีดำสวยๆที่เธออยากซื้อ
– ถ้าส่วนขยายมีคำระบุจำนวนหรือคำชี้เฉพาะว่าเป็นสิ่งไหน (เช่น 这, 那 + จำนวน + ลักษณนาม) ให้วางไว้หน้าสุดของส่วนขยาย
这两杯好喝的咖啡
[zhè liǎng bēi hǎohē de kāfēi]
กาแฟอร่อยสองแก้วนี้
那只你喜欢的小猫
[nà zhī nǐ xǐhuan de xiǎomāo]
ลูกแมวที่เธอชอบตัวนั้น
这双你想买的漂亮的黑皮鞋
[zhè shuāng nǐ xiǎng mǎi de piàoliang de hēi pixie]
รองเท้าหนังสีดำสวยๆ ที่เธออยากซื้อคู่นี้
***มีข้อยกเว้นนิดนึงค่ะ ถ้าเกิดว่า ส่วนขยายที่มีคำกริยาอยู่ด้วย มาเจอกันกับ ส่วนขยายที่มีคำชี้เฉพาะว่าเป็นสิ่งไหน คราวนี้กรรมการคือเราแล้วล่ะค่ะว่าต้องการเน้นอะไร แล้วเอาส่วนที่ต้องการเน้นกว่าไว้ใกล้คำนามหลักจ๊ะ
อย่างประโยคบน คำนามก็คือ 猫 “แมว” ถ้าหากเราต้องการเน้น 那只 “ตัวนั้น” ก็เอา 那只 มาวางใกล้ 猫 “แมว” ค่ะ ก็ต้องเรียงแบบนี้ 你喜欢的那只小猫
แต่ถ้าเน้น กริยา 喜欢 “ชอบ” ก็เรียง 那只你喜欢的小猫 อย่างนี้ค่ะ โอเคมั๊ยจ๊ะ
หรืออีกตัวอย่างนึงถ้าต้องการนั้น 这双 “คู่นี้” ก็ต้องเรียงเป็น 你想买的这双漂亮的黑皮鞋
โอเคมั๊ยเอ่ย???
-ส่วนขยายที่แสดงความเป็นเจ้าของ เอาไว้หน้าสุดกว่าอะไรทั้งหมดจ๊ะ
เช่น 你喜欢的那只小猫 ถ้าเราต้องการบอกเพิ่มว่า 猫 ตัวนั้น “เป็นของเรา” ก็เพิ่ม 我的 บอกว่าเราเป็นเจ้าของไว้ข้างหน้าสุด เป็น
我的你喜欢的那只小猫
[wǒ de nǐ xǐhuan de nà zhī xiǎomāo]
ลูกแมวของชั้นตัวนั้นที่เธอชอบ
ถึงตรงนี้สุ่ยหลินมีตัวช่วยนะจ๊ะ ลองเอาคำอธิบายข้างบนมาสร้างสูตร จะได้แบบนี้
[แสดงความเป็นเจ้าของ] + 的 + [ส่วนขยายที่มีกริยาประกอบ] + 的 + [จำนวนและคำชี้เฉพาะว่าเป็นสิ่งไหน] + [คุณศัพท์] + 的 + [คุณศัพท์ที่ไม่ต้องมี 的] + คำนาม
我的你喜欢的那只很可爱的小猫
หรือ
[แสดงความเป็นเจ้าของ] + [จำนวนและคำชี้เฉพาะว่าเป็นสิ่งไหน] + [ส่วนขยายที่มีกริยาประกอบ] + 的 + [คุณศัพท์] + 的 + [คุณศัพท์ที่ไม่ต้องมี 的] + คำนาม
我的那只你喜欢的很可爱的小猫
หลายคนอ่านมาถึงตรงนี้อาจมีข้อสงสัยว่า เรียนไปทำไมเนี่ย ปวดหัวจะตายชัก! สุ่ยหลินบอกเลยว่าสำหรับแฟนเพจที่ต้องไปสอบ HSK มันเป็นส่วนหนึ่งของข้อสอบที่ให้เราเรียงประโยคให้ถูกค่ะ ชื่อ part ว่า 书写 ซึ่งปรากฏในข้อสอบ HSK3 จำนวน 5 ข้อและ HSK4 จำนวน 10 ข้อ การที่เรารู้ว่าส่วนขยายคำนามตัวไหนมาก่อนมาหลังทำให้เราทำข้อสอบตรงนี้ได้ค่ะ ไม่ว่าจะ 5 ข้อหรือ 10 ข้อก็ดี ทำเป็นเล่นไปช่วยให้เราสอบผ่าน 180 นะเออ! สุ่ยหลินเองมีคลาสออนไลน์ HSK3 แบบสมบูรณ์เป๊ะอยู่ค่ะ ใครสนใจเรียนคลิกที่นี่ (คอร์สออนไลน์ HSK3) เลย ส่วน HSK4 กำลังจะมีเร็วๆ นี้ค่ะฝากติดตามนะจ๊ะเด็กๆ
สุ่ยหลินเขียนเรื่องนี้มาตั้งสองตอนแล้ว ก่อนจบ สุ่ยหลินว่าอย่าไปท่องมันเลย (สุ่ยหลินจะเอายังไงเนี่ย??) ให้เราอ่านให้รู้หลักการไว้ สำคัญคือต้องเจอบ่อยๆ สังเกตบ่อยๆ จะทำให้เราสะสม 语感 หรือเซนส์ของภาษา ก็จะทำให้ดราเรียงได้เป็นธรรมชาติเหมือนคนจีนค่ะ หรือถ้าอยากจะจำสักหน่อยก็เพราะอุตส่าห์เสียเวลาอ่านมาตั้งนาน สุ่ยหลินว่าให้จำคำนามพร้อมส่วนขยายสองตัวอย่างสุดท้าย แล้วไปเทียบเคียงเพื่อเรียงประโยคอื่นๆ ก็ได้ค่ะ ส่วนที่เหลือคือรู้หลักการไว้จะได้ไม่งงจ้า
เหมือนเดิม เดี๋ยวจะมีแบบฝึกหัดเพิ่มความงงกันหน่อย รอรับได้เลย!!!
สุ่ยหลิน^^
