สุ่ยหลินคิดว่าสำหรับคนจีนแล้วเรื่องกินคือ “เรื่องหญ่าายยย” จริงๆ เพราะเจอหน้ากันก็ต้องทักว่ากินข้าวยัง เทศกาลอะไรๆ ก็ต้องมีของไหว้และก็ต้องกินของไหว้นั้นให้หมดด้วย ><‘ หุ่นเราก็เลยเป็นผลผลิตของวัฒนธรรมแบบเนี้ยย แหะๆ

จำได้ว่าตอนสมัยอาม่าเคร่งครัดกันมากๆ ต้องทำของไหว้เองเช่น ขนมเทียน ขนมเข่ง บะจ่าง ไชเถ่าก้วย ขนมอี๋ หากเป็นพวกต้มไก่ ต้มเป็ด ถ้ากินไม่หมดก็เอามาพะโล้ เหลืออีกเอามาทำก๋วยเตี๋ยว ยังเหลืออีกเอามาทอดโรยเกลือเค็มๆ เก็บได้อีกเป็นอาทิตย์ไม่ให้เสียของ พูดแล้วอยากกินเป็ดทอดโรยเกลือเค็มๆ กะข้าวต้มเนอะ 555

ก็เพราะเรื่องกินเป็นเรื่องหญ่ายแบบนี่นี้เองค่าา คนจีนเค้าก็เลยมีคำสแลง (俚语) [lǐyǔ] ที่ใช้คำศัพท์เกี่ยวกับเรื่องกินๆ แต่ไม่ได้มีความหมายเกี่ยวกับเรื่องกินเล๊ยยย เคยเจอแม่ะ??

ถ้าไม่เคย ติดตามในโพสนี้ได้เลยจ้า

สวัสดีค่ะมิตรรักแฟนเพจสุ่ยหลินทุกคนคะ ใกล้จะปีใหม่แล้ว สุ่ยหลินขออนุญาตอวยพรให้แฟนเพจและครอบครัวทุกคนมีความสุขมากๆ เป้าหมายอะไรที่ตั้งไว้ขอให้เป็นจริงอย่างที่ต้องการนะคะ

祝大家新年快乐、 身体健康、 合家幸福、万事如意!
Zhù dàjiā xīnniánkuàilè, shēntǐ jiànkāng, héjiā xìngfú, wànshìrúyì!

สำหรับปีหน้าสุ่ยหลินเองก็มีแผนเพื่อคุณผู้อ่านหลายอย่างเลย
อย่างแรกคือจะมุ่งมั่นพัฒนาโพสตัวเองให้ดียิ่งขึ้นๆ เนื้อหาในครอบคลุมมากขึ้น ภาพประกอบดีขึ้น สวยขึ้น อ่านง่ายขึ้น แต่สนุก มันส์ ฮา เหมือนเดิม อิ อิ
นอกจากนี้มีแผนจะพัฒนา platform ของสุ่ยหลินจาก Blog และ Fanpage ไปเป็น website ด้วยค่ะ เพื่อให้แฟนเพจหาข้อมูลได้ง่ายขึ้น จะกด Like จะกด Share หรือหาข้อมูลย้อนหลังก็ง่ายกว่าเดิมด้วยนะ

สวัสดีค่ะแฟนเพจที่น่ารักทู้กคนเลย วันนี้สุ่ยหลินอยากมาเสนอศัพท์ที่เราเจอทุกวันแต่กลับมองข้ามมม พอถึงเวลาจะใช้จริงๆ กลับอึกอักๆ พูดไม่ออก ไม่รู้พูดยังไงเรยนะ

นั่นก็คือเรื่องของ…..ขน…ค่าาาา (ถ้าดูการ์ตูน เราก็จะเห็นเม็ดเหงื่อ เม็ดโตๆ ผุดขึ้นที่ข้างขมับคุณผู้อ่าน หุ หุ)

แต่อย่า…อย่าดูถูกกันไปก่อน (อ่านโพส) นะครัช ขนในร่างกายเรามีตั้งหลายที่ ตอนนี้สุ่ยหลินให้คุณผู้อ่านคิดก่อนเลยว่ามีศัพท์อะไรมั่ง?

อ่ะ.. เห็นป่าวค้าบว่านึกไม่ค่อยจะออกกัน เพราะเราไม่ค่อยจะได้พูดได้ใช้กันเท่าไหร่ ติดตามสาระล้วนๆๆ เรื่องขนๆ กับสุ่ยหลินในโพสนี้จ้าา

สุ่ยหลินว่าคำว่า 老 [lǎo] เป็นหนึ่งในคำศัพท์แรกๆ ที่พวกเราชาวเรียนจีนต้องรู้จักเลยล่ะค่ะ เพราะพอเริ่มเรียน ภาษาจีน ปุ๊ปเราก็ต้องเรียกอาจารย์ในห้องว่า 老师 ดังนั้นพวกเราก็พอคุ้นเคยกับคำนี้อยู่ใช่ป่ะ

ว่าแต่ว่า 老 แปลว่า “แก่” อาจทำให้หลายคนแอบงงว่าถ้างั้น 老师 ก็ต้องหมายถึงอาจารย์ที่แก่เสมอไปเหรออ??
ทำไมอาจารย์ไม่แก่เราก็เรียก 老师 ได้ด้วย ทำไมคนจีนใช้ 老 แบบนี้ล่ะ? งงนะ??

ไม่ช่ายค่าาา จริงๆ แล้วคำว่า 老 ในภาษาจีนน่ะ แปลได้หลายความหมายมากๆ เลยนะ และคำว่า 老 ของ 老师 ก็ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับความแก่เลย น่าสนใจมั๊ยล่ะคะ งั้นมาติดตามความหมายของคำว่า 老 ที่ไม่ได้แปลว่าแก่ในโพสนี้กะสุ่ยหลินเรยค่าาา^^

สวัสดีค่ะคุณผู้อ่านที่รักของสุ่ยหลิน^^ วันนี้สุ่ยหลินกลับมาพร้อมกับโพสที่มีประโยชน์และสาระมว๊ากกก (คิดเอาเองค่า) ซึ่งสุ่ยหลินคิดว่าจะมีประโยชน์กับผู้เรียนภาษาจีนทุกคนเป็นแน่แท้

ติดตามสาระดีๆ ประโยชน์เยอะในโพสนี้จ้า (สรุปยังไม่เริ่มเลยว่าจะพูดอะไร * _ * )

สาระมาแระๆ เคยเป็นกันไหมคะ? เวลาเราไปใช้คอมพ์ที่ลงโปรแกรมจีน ปรากฏว่าฟังก์ชั่นอะไรต่างนานานี่ เช่น copy, paste, undo, folder, cut, edit ฯลฯ เป็นภาษาจีนโหม้ดดดด…อ่านไม่ออกเลยซักตัวอ่ะ

ต้องใช้วิธีเดาๆ เอา เดาๆ กันไป กะๆ กันไปว่าถ้าเป็น word ภาษาไทยนะตรงนี้คือ copy ถ้ามีรูปกรรไกรคือ cut นะ หรือถ้ามีกระดาษซ้อนกัน 2 แผ่นคือ paste นะ โอ้ยย…งงจังเลย แถมเวลาจะคุยกะคนจีนบอกให้เค้าช่วย “copy” หน่อย หรือ “paste” หน่อย เธอ “undo” ดิ ก็คุยกันก็ไม่เข้าจาย ใช้ภาษากันคนละทางสองทาง ปวดหัวจิมๆๆ

วันนี้สุ่ยหลินมีคำศัพท์ภาษาจีนพวกนี้มาเล่าให้ฟังจ้า สาระมาล้นเลยน้าา เริ่มกันเรยยย

กระแสกินคลีน อีทคลีนเนี่ยมาแรงมั่กๆ เลยนะ แรกๆ สุ่ยหลินก็ไม่ค่อยจะรู้เรื่องเท่าไหร่ แต่เห็นเพื่อนๆ ที่ออฟฟิสสั่งปิ่นโตแบบคลีนมากินกัน เลยไปชะโงกดูว่าอาหารคลีนเนี่ยมันน่าตายังไงหว่า? สรุปคือเป็นอาหารเพื่อสุขภาพนั่นเอง ปัญหาคือปิ่นโตคลีนแพงจุง แพงกว่าไม่กินคลีนตั้งแยะแน่ะ TT แต่ก็เข้าใจได้ว่าวัตถุดิบแบบมีคุณภาพ ต้นทุนก็ต้องแพงเป็นธรรมดาเนอะ

เมื่อมีคนฮิตกินคลีนแยะขนาด สุ่ยหลินเลยคิดว่าจะทำอาหารคลีนมาขายย…เห้ยย…อาจจะกินไม่ลงได้ เลยคิดว่าเราน่าจะรู้ศัพท์เกี่ยวกับอาหารคลีนไว้มั่ง เพราะบางคนที่ซีเรียสเรื่องอาหาร แล้วต้องเดินทางไปจีนจะได้บอกคนอื่นได้ว่าเรากินหรือไม่กินอะไร ? คนฟังจะได้เข้าใจเราด้วยเนอะ

ติดตามตอนศัพท์อาหารคลีนกะสุ่ยหลินจ้าาา

ยังคงอยู่ที่เรื่องกินๆ กันต่อ อิ อิ ว่ากันไหม๊คะว่าอาหารไทยเราเนี่ย บางจานมีการตั้งชื่อที่สุดพิสดารมากมาย เพื่อดึงดูดความสนใจคนที่จะสั่งอาหาร

บางทีฟังแค่ชื่อมีงงนะว่ามันคืออาไรหว่า? สั่งมาจะกินได้มั๊ยเนี่ย? ซึ่งจริงๆ บางชื่อก็มีที่มา ก็พอจะเก็ทล่ะ เช่น ทะเลเดือด-คือต้มยำทะเล , ยำเล็บมือนาง-คือยำตีนไก่, ปลาช่อนลุยสวน-คือปลาช่อนทอดราดน้ำยำสมุนไพร พูดถึงแล้วน้ำลายจะไหลให้ได้เลยนะเนี่ย!!!

ซึ่งอาหารจีนก็มีหลักการตั้งชื่อเรียกแขกแบบนี้เหมือนกันนะคะ สุ่ยหลินรู้จักอยู่ชื่อนึง ตั้งได้ครีเอทมากๆ เลยอยากเอามาเล่าให้ฟัง นั่นคืออออ 悄悄话 ค่ะ เคยได้ยินกันป่าว？

ถ้าไม่รู้จัก มาติดตามพร้อมกะสุ่ยหลินจ้าาา

เค้าว่าเรื่องกินของคนจีนถือว่าเป็นเรื่องใหญ่นะ (แต่จริงๆ สำหรับชาติไหนสุ่ยหลินว่าเรื่องกินก็เป็นเรื่องใหญ่หมดนะ เพราะไม่งั้นเราจะมานั่งคิดทุกวันๆ กันทำไมว่าเย็นนี้จะกินอะไรดี?? แหะๆ ) และเพราะว่าเรื่องกินมันสำคัญอย่างนี้นี่เอง คนจีนเค้าก็เลยมีศัพท์ที่มีเรื่องกินเข้ามาเกี่ยวข้องอยู่เหมือนกัน บางตัวก็ฮิตจากรายการทีวีมั่ง ภาษาวัยรุ่นมั่ง ภาษาแชทมั่ง ฯลฯ

ติดตามศัพท์นักกินจากคนชอบกิน (อย่างสุ่ยหลิน^^) ได้เรยจ้าาา^^