ตอนสุ่ยหลินไปเรียนที่เมืองจีน มีอาหารเช้าสะดวกรวดเร็ว กินง่าย เดินไปกินไป (ไม่ค่อยเหมาะนะคะ ขออภัย) ขายกันทั่วตามแผงลอยหน้าป้ายรถเมล์ หน้าโรงเรียน หรือตามแหล่งชุมชนต่างๆ
บางอย่างสุ่ยหลินก็ชอบมั่กๆ อยากมาแชร์ บางอย่างก็ไม่ค่อยโดนเท่าไหร่ ประมาณว่ากินไปกันตายไปงั้นๆ แต่ทั้งนี้แต่ละพื้นที่ก็ขายอาหารไม่เหมือนกันค่ะ สุ่ยหลินไปเรียนที่เซี่ยงไฮ้และหังโจว อาหารเช้าแบบนี้ก็คงมีความแตกต่างกับที่ปักกิ่งหรืออาหารทางใต้ค่ะ แต่ยังไงก็ตามเรารู้จักไวัมั่งไม่เสียหลาย จะได้ลองชิมเมื่อมีโอกาสนะคะ ^^
อันดับหนึ่งในใจสุ่ยหลิน ได้แก่ …小笼包
เสี่ยวหลงเปา (小笼包 – xiǎo
ถ้าซาลาเปาธรรมดา (แบบไม่มีน้ำแกงเรียก) 包子 (เปาจึ) ถ้าแบบซาลาเปาไม่มีไส้เรียก 馒头 (หมานโถ่ว)
ปอลิง คหสต. ล้วนๆ ซาลาเปาธรรมดาที่ไม่ใช่เสี่ยวหลงเปา เมืองไทยอร่อยกว่ามว๊ากกกกค่า รวมทั้งหมั่นโถวด้วย เพราะถ้าที่เมืองจีนบอกว่าซาลาเปาไส้ผัก คือมีแต่ผักจริงๆ ไม่มีอย่างอื่นเลย คนไทยชนะเลิศเรื่องพลิกแพลงทรงเครื่องทั้งหลายแหล่ นอกจากนี้สุ่ยหลินว่าแป้งซาลาเปาของคนไทยนิ่มและนุ่มนวลกว่าค่ะ แต่ถ้าเป็นเสี่ยวหลงเปาเค้าอร่อยกว่าเยอะ
อันดับต่อมาคือ โจ๊ก
ภาษาจีนเรียกว่า 粥 (โจว) ให้สังเกตว่าตรงกลางมีคำว่า 米 (หมี่) ที่หมายถึง “ข้าว” อยู่เพราะโจ๊กทำมาจากข้าวนั่นเอง
โจ๊กเมืองจีน (ที่ไม่ใช่ฮ่องกงนะคะ)ไม่เหมือนเมืองไทยค่ะ สุ่ยหลินไปใหม่ๆ ไม่ชอบเลย เพราะบอกได้โจ๊กเมืองไทยทรงเครื่องกว่าเยอะ มีทั้งหมูสับ ตับ เครื่องใน อิวจาก้วย ขิง ฯลฯ โอ้ย สารพัด แต่โจ๊กเมืองจีนมีแค่ข้าวตุ๋นเปื่อยกับไข่เยี่ยวม้าสับชิ้นเล็กเท่านั้น อาจมีหมูด้วย แต่เป็นหมูเป็นหมูน้อย ปลิวละลายไปกับข้าวแล้ว ไม่มีรสสัมผัสกัดเจอบะช่อคำโตไงงั้นเลย
แต่ตอนหลังพออากาศหนาวจัดๆ ได้กินโจ๊กแบบนี้ มันฟินอ่ะะ คือคลายหนาวได้ดี แถมราคาก็ถูกด้วย 2 หยวนก็ซื้อได้แล้ว เลยกลายเป็นเมนูในใจสุ่ยหลินเป็นเมนูที่สองค่าาาา
อันดับ 3 ได้แก่ เมนูเกี๊ยวทั้งหลายแหล่ !
เกี๊ยวจีน กับเกี๊ยวน้ำเมืองไทยนี่มันคนละเรื่องกันเลยนะ แต่กินบ่อยๆ ก็อร่อยดี เกี๊ยวจีนเรียกว่า 饺子 (เจี่ยว จึ) ปกติข้างในเป็นหมูสับกับผักซอย แต่ก็มีอลังการงานสร้าง อาทิ ใส่กุ้งมั่ง ปูมั่ง หรืออะไรต่ออะไรตามแต่ราคาเกี๊ยว แต่ถ้าเป็นอาหารเช้าตามแผงลอยล่ะก็ ส่วนใหญ่มีแต่หมูกับผักค่ะ
เกี๊ยวจีนมีรูปร่างเหมือนเงินจีนสมัยก่อน นี่เลยเป็นเหตุผลว่าทำไมไหว้เจ้า คนจีนนิยมไว้เกี๊ยว เป็นสัญลักษณ์ของความร่ำรวยเงินทอง ไหว้เสร็จก็ต้องกินด้วย จะได้เฮงๆ ว่างั้น
เกี๊ยวจีนเอาไปทำได้หลายอย่างเลยค่ะ ถ้าต้มเรียก 饺子 เหมือนข้างบน ถ้านึ่ง เรียก 蒸饺 (เจิง เจี่ยว) ถ้ากินเกี๊ยวต้ม คนจีนจะกินแค่เกี๊ยว ไม่กินน้ำซุปที่มาจากการต้ม ไม่เหมือนบะหมี่เกี๊ยวแบบคนไทย
สุ่ยหลินเคยหน้าแตกไปขอน้ำแกงมาแล้ว คนขายทำหน้างงๆ บอกไม่มีมีแต่น้ำเปล่า ฮ่วย! เวลากินก็จิ้มกินกับซอสเปรี้ยวๆ บางทีมีขิงซอยโรยมาด้วย
อืม พูดแล้วหิววววว
ที่เล่ามานี่มันก็นานมากแล้ว 10 กว่าปีได้ เดี๋ยวนี้มีเมนูอะไรเด็ดๆ แฟนเพจแนะนำกันมาได้ในคอมเมนต์เลยนะจ๊ะ
ไว้มาต่อกันคราวหน้าเรื่อง “อาหารเช้าแบบจีน” ตอน 2 นะคะ♡♡
สุ่ยหลิน ^^
