ตอนนั้นที่สุ่ยหลินตัดสินใจไปเรียนเมืองจีน เป็นช่วงเวลาที่ตัวเองเรียนจบป.ตรีแล้ว ทำงานแล้ว หน้าที่การงานก็โอ เงินเดือนก็โอ ระหว่างที่สุ่ยหลินทำงานอยู่เพื่อนๆ ร่วมมหาลัยต่างก็ทยอยกันไปเรียนต่อเมืองนอก เช่น อังกฤษ อเมริกา บอกตามตรงว่าตัวเองก็ใช้ชีวิตลั้นลา เงินเดือนใช้ชนเดือนไม่คิดจะเก็บ เคยคิดอยากไปเรียนต่อแต่คิดว่าเราคงไม่ไหวหรอกมั๊ง ไปเรียนอเมริกาใช้ 2 ล้าน เรียนอังกฤษใช้ 1 ล้าน (ค่าใช้จ่ายโดยประมาณตอนนั้นนะ)

กว่าจะคิดได้ก็เกือบ 30 ถึงได้เริ่มเก็บเงินได้ก้อนหนึ่ง ตอนนั้นเพื่อนๆ ของสุ่ยหลินก็ต่างเรียนจบป.โทกลับมามีหน้าที่การงานดีๆ กันทุกคน สุ่ยหลินถึงเพิ่งมามองตัวเองว่า เราจะไปเรียนต่อบ้างล่ะ แต่พูดตามตรงมองตัวเองแล้วคงสู้คนอื่นยาก เพราะคนอื่นเรียนกลับมาแล้วใช้ประโยชน์ ใช้ภาษา ใช้วุฒิจากที่เรียนกลับมาแล้ว หันมองตัวเรายังไม่ออกจากประเทศไทย ไหนเลยจะตามทัน อย่ากระนั้นเลย ฉีกแนวดีกว่า

สุ่ยหลินว่าหลายคนอาจงง ว่าทำไมภาษาจีนถึงเรียกได้หลายอย่างจัง ตอนเริ่มเรียนใหม่ๆ สุ่ยหลินก็งงเหมือนกันว่าทำไมต้องเรียกตั้งหลายชื่อ ทั้งๆ ที่ทั้งหมดก็คือภาษาจีนกลางเหมือนกันแหละ
มีทั้ง 国语, 普通话, 汉语, 中文, 白话文 ฯลฯ
ซึ่งทั้งหมดแปลว่า “ภาษาจีนกลางแมนดาริน!” ><‘

พวกเราเองเรียนภาษาจีนในฐานะคนต่างชาติ อาจไม่เห็นความแตกต่าง แต่คนจีนฟังแล้วรู้สึกว่า sensitive บางชื่อก็ตั้งมาเพราะเหตุผลทางการเมือง บางชื่อก็เกี่ยวกับภาษาและวัฒนธรรมและความเป็นมาค่ะ

พอฟังอาจารย์เล่าให้ฟังก็ถึงบางอ้อ เลยอยากเล่าให้มิตรรักแฟนเพจฟังจัง ถึงแม้ว่าเราจะรู้คำแปลแล้วว่า คำพวกนี้แปลว่าภาษาจีนกลางทั้งหมด แต่พอรู้เหตุผลก็ช่วยให้เราจำได้แม่นขึ้น อาจารย์ถึงว่าเรียนภาษาต้องเรียนให้ถึงแก่น มันเป็นอย่างนี้นี่เองงงงงง….(เอคโค่) อุ อุ
เริ่มเลยนะค้า

ตอนก่อนนู้น (ไม่นานนะจ๊ะ โพสที่แล้วเอ๊ง) สุ่ยหลินเล่าถึงว่าเราจะไปเรียนเมืองไหนดี สรุปมโนว่าเราเลือกเมือง เลือกมอได้แระ

คำถามต่อไป…คือแล้วจะไปนานแค่ไหน แม่ก็ห่วง พ่อก็รัก แฟนก็คิดถึง หมาที่บ้านก็จะหงอยเหงาหากเราไม่อยู่

อันนี้ขอตอบแบบรวบรัดตัดความเลยว่า ขึ้นอยู่กับเป้าหมาย ดีกรีและความสามารถภาษาจีนของเรา ณ ตอนนี้ค่า

ตอนที่แล้วสุ่ยหลินเล่าว่า “อยากเรียนภาษาจีนให้เก่ง ใจต้องกล้า”  คือกล้าพูด กล้าถาม กล้าหาโอกาสใช้งานภาษาจีนให้บ่อยที่สุด ข้อต่อมาคืออัลไล?? มาอ่านต่อกันอย่างรัวๆ ค่าาา

เคล็ดลับข้อนี้อยู่ที่ “อยากเรียนภาษาจีนให้เก่ง ต้องหาสิ่งแวดล้อมภาษาจีนให้เป็น”

หลายคนฟังแค่เนี้ย ทำหน้ามุ่ยละ จะไปหาจากที่ไหน? อยู่โรงเรียนไทยๆ อาจารย์คนไทยๆ  ทำงานแต่กับคนไทยๆ เมืองจีนไม่เคยไป แล้วจะไปหาสิ่งแวดล้อมยังไงล่ะเนี่ย?? ท้อแระ เลิกเรียนดีกว่า อ๊ะๆ อย่าเพิ่ง! กลับมาอ่านโพสนี้กันก่อนนะจ๊ะ สุ่ยหลินมีคำตอบให้…

ตั๋วรถไฟจีน‬ บอกอะไรเราบ้าง

ครั้งแรกที่สุ่ยหลินได้ ตั๋วรถไฟจีน ในมือ (จากการช่วยเหลือของเพื่อนจีนที่ฝากเค้าซื้อ) ความรู้สึกคือมันคือกระดาษสีชมพูใบเล็กๆ อ่อนๆ เล็กกว่าใบเซียมซี พิมพ์ข้อความแน่นเปรี๊ยะบนกระดาษ และข้อความทั้งหมดเป็นภาษาจีนนนนนล้วนๆๆ ฮ่วยๆๆ มีตัวอังกฤษอยู่จึ๋งนึง คือชื่อเมืองและ รหัสรถ (เรื่องรหัสรถ เล่าไปแล้วใน การเดินทางในจีน (中国交通) ตอนรถไฟ ตอน 1) ไม่ได้อธิบายอะไรเล้ยยย หมวยปวดกบาลแท้ !!

Continue

วันนี้สุ่ยหลินมีเรื่องน่าสนใจมากฝากค่ะ เป็นเรื่องการสอบเอนทรานซ์ของนักเรียนจีนทั่วประเทศ ซึ่งจัดขึ้นทุกเดือนมิถุนายนของทุกปี เป็นสนามโหดหินซึ่งขึ้นชื่อลือชาว่าปราบเซียนเหลือหลาย อาจารย์เคยเล่าให้ฟังว่าแต่ก่อนการแข่งขันรุนแรงกว่านี้มาก เปรียบเทียบง่ายๆ ว่าคนสอบทุก 10 คนจะมีแค่ 4 คนที่มีที่เรียนในมหาลัย อีก 2 คนจะไปเรียนโรงเรียนฝึกวิชาชีพ ที่เหลือคือไม่มีที่เรียน !!ต่อให้มีเงินก็ตาม

นอกจากนี้ครอบครัวคนจีนมีความเชื่อกันว่าการสอบเอนทรานซ์สามารถเปลี่ยนชีวิตนักเรียนได้ การได้เรียนมหาลัยดีๆ หมายถึงอนาคตที่ดีขึ้น เป็นจุดมุ่งหมายของเด็กนักเรียนทุกคน ถ้าเอนท์ไม่ติดไม่มีที่เรียนก็ต้องออกมาทำงานรับจ้าง เคยถามอาจารย์ว่าเอนท์ไม่ติดก็เอนท์ใหม่ปีหน้าสิ อาจารย์บอกว่าตัวเลขนักเรียนม.6 สอบเอนท์ปีๆ หนึ่งเกือบ 10 ล้านคน (ปี 2014 มี 9.8 ล้านคน) ปีนี้เอนท์ไม่ติด ปีหน้าสอบใหม่ก็ได้ แต่ก็ต้องสู้กับอัตราส่วนคนสอบใหม่ในปีหน้าอันมหาศาลเหมือนเดิม T_T

และเพราะความเครียดความกดดันสูงนี้เอง จึงที่มาของแรงกดดันมหาศาลไม่เพียงแต่ไปยังเด็กนักเรียนเท่านั้น ยังรวมไปถึงครอบครัวของเด็กด้วย ครอบครัวจากชนบทยอมกู้หนี้ยืมสินส่งลูกเรียนขอให้เอนท์ติด หลายครอบครัวเชื่อว่าเอนท์ไม่ติดชีวิตจะพังทลาย มีตัวเลขการฆ่าตัวตายเพิ่มขึ้นทุกปีเพราะเอนท์ไม่ติดด้วย

ในภาพชุดเหล่านี้เป็นการถ่ายภาพของนักเรียนม.ปลายในมณฑลเหอหนาน แสดงถึงชีวิต ความเครียด ความกดดัน ความคาดหวังของทั้งนักเรียนและครอบครัวเพื่อเตรียมการสอบเอนทรานซ์ในปี 2014 ที่แล้วมาค่ะ (ของปีนี้กำลังจะเริ่มกันเดือนหน้านี้แหละค่ะ)

มาติดตามชีวิตของเด็กนักเรียนม.ปลายชาวจีน เพื่อเตรียมตัวสอบเอนทรานซ์กันค่ะ

มาถึงอีกพาหนะ สำหรับ การเดินทางในจีน ที่สุ่ยหลินมั่นใจว่าคนไทยไปเมืองจีนต้องได้ใช้แน่ๆ นั่นคือtaxi ในเมืองจีนเรียกหา taxi ง่ายค่ะ ค่าโดยสารก็พอรับไหว เวลารีบด่วนหรือต้องไปซื้อของหนักๆ ของเยอะๆ เรียก taxi ได้เลย ไม่ต้องคิดมาก

วันนี้มารู้จัก taxi เมืองจีนดีกว่าเนอะ

ภาษาจีนกลางเรียก taxi ว่า 出租车 [chūzūchē] แปลตรงตัวว่า รถเช่า
โบกหรือเรียกtaxi เรียกว่า 打的 [dǎdī] ต่าตี

สุ่ยหลินจั่วหัวให้มันส์ไว้หน่อย แต่จริงๆ ที่อยากบอกก็คือว่าถึงแม้ว่าเราตั้งใจอยากจะเอาดีภาษาจีนแล้วก็อย่าทิ้งภาษาอังกฤษอย่างเด็ดขาด

อันนี้ขอเล่าจากประสบการณ์ตัวเองเลยนะ ว่าเห็นมาพอสมควรที่คิดว่าชั้นจะเรียนภาษาจีนล่ะ ภาษาอังกฤษไม่ต้องเรียนมันล่ะ ปวดหัว จำไม่ไหว เอานี่ล่ะ ชั้นร้ากกู่เทียนเล่อ ฯลฯ
สุ่ยหลินขอแนะนำอย่างใจจริงของหมวยเลยว่า อย่าค่ะ อย่า!!!