สุ่ยหลินจั่วหัวให้มันส์ไว้หน่อย แต่จริงๆ ที่อยากบอกก็คือว่าถึงแม้ว่าเราตั้งใจอยากจะเอาดีภาษาจีนแล้วก็อย่าทิ้งภาษาอังกฤษอย่างเด็ดขาด

อันนี้ขอเล่าจากประสบการณ์ตัวเองเลยนะ ว่าเห็นมาพอสมควรที่คิดว่าชั้นจะเรียนภาษาจีนล่ะ ภาษาอังกฤษไม่ต้องเรียนมันล่ะ ปวดหัว จำไม่ไหว เอานี่ล่ะ ชั้นร้ากกู่เทียนเล่อ ฯลฯ
สุ่ยหลินขอแนะนำอย่างใจจริงของหมวยเลยว่า อย่าค่ะ อย่า!!!

สวัสดีค่าแฟนเพจที่น่ารักของสุ่ยหลิน^^ ตอนนี้อย่างที่หลายๆ คนรู้กันว่าสุ่ยหลินตอนนี้อยู่ที่ปักกิ่งนะคะ แต่ที่จีนเนี่ย facebook, Line@, instragram และทุกสรรพสิ่งที่เราใช้ social media ที่เมืองไทยก็ใช้ไม่ได้ TT สุ่ยหลินซื้อแพกเกจ VPN มาแว้วก็ยังติดๆ ดับๆ ตามเหตุและปัจจัย เลยทำให้โพสช้าไปมั่ง ตอบช้าไปมั่ง ขออำภัยนะคะ ใครที่เขียนมาถามสุ่ยหลินทาง Line@ ช่วงนี้สุ่ยหลินไม่สามารถตอบได้เลยจ้า ประเทศจีนเค้า block ฮือๆ

ไม่เป็นไรเนอะ ยังไงก็สู้！ โพสนี้ถ่ายทอดจากปักกิ่งนะคับ สุ่ยหลินสังเกตว่าเราไปกินข้าวตามร้านอาหารแบบที่มีใบเสร็จ ในใบเสร็จเค้าบอกศัพท์จีนหลายตัวที่น่าสนใจนะคะ เช่นว่า สั่งอะไร? หมายเลขที่สั่งคืออะไร? รวมเป็นเงินเท่าไหร่? ฯลฯ  ศัพท์พวกนี้มีประโยชน์นะคะ เพราะว่าเราจะได้ดูว่าเค้าฟังเราผิดหรือเปล่า? หรือว่าเราสั่งถูกป่าว? คิดเงินถูกไหม? ทอนถูกไหม? ซึ่งทั้งหมดเป็นผลประโยชน์ของเราเองทั้งนั้นเลยค่า

โพสนี้เรามารู้จักวิธีอ่านใบเสร็จภาษาจีนกันดีกว่า ซึ่งก็ไม่ได้ใช้แค่ร้านอาหารเท่านั้น เวลาซื้อของตามซุปเปอร์หรือห้างก็มีใบเสร็จในเมืองจีน ก็ที่ใช้คำที่คล้ายๆ กันแบบนี้เรยนะ ติดตามไปพร้อมๆ กับสุ่ยหลินเรยนะคะ^^

เวลามีถูกเชิญไปเป็นแขกกินโต๊ะจีน สุ่ยหลินคิดว่าหลายคนอาจจะรู้สึกอึกอักๆ นิดหน่อยกลัวว่าจะทำอะไรเปิ่นๆ หรือป่าว สุ่ยหลินเองตอนอยู่เมืองไทยก็เคยกินโต๊ะจีน (โต๊ะแชร์) บ้าง อาศัยว่าเราเป็นเด็ก (ตอนนู้น) ทำอะไรก็ไม่ผิดเนอะ แต่พอไปเรียนเมืองจีนจริงๆ เค้าเชิญไป ตอนนั้นก็ไม่เด็กแล้วค่า จะทำอะไรก็ต้องดูทิศทางลมด้วย กลัวจะหน้าแตก เดวจะขายหน้าประเทศชาติและเจ้าภาพ ><‘

เลยสรุปมาเล่าสู่กันฟังนะจ๊ะ อันนี้ต้องบอกก่อนเลยว่าแต่ละพื้นที่ของจีนก็อาจมีธรรมเนียมปฏิบัติที่แตกต่างกันออกไป อันนี้เป็นกฏ กติกา มารยาทสากลอันกลางๆ ซึ่งภาษาจีนเรียก 中国礼节(zhōng guó lǐ jié) = ธรรมเนียมมารยาทจีน

ติดตามกันเลยน้า

ตอนนั้นที่สุ่ยหลินตัดสินใจไปเรียนเมืองจีน เป็นช่วงเวลาที่ตัวเองเรียนจบป.ตรีแล้ว ทำงานแล้ว หน้าที่การงานก็โอ เงินเดือนก็โอ ระหว่างที่สุ่ยหลินทำงานอยู่เพื่อนๆ ร่วมมหาลัยต่างก็ทยอยกันไปเรียนต่อเมืองนอก เช่น อังกฤษ อเมริกา บอกตามตรงว่าตัวเองก็ใช้ชีวิตลั้นลา เงินเดือนใช้ชนเดือนไม่คิดจะเก็บ เคยคิดอยากไปเรียนต่อแต่คิดว่าเราคงไม่ไหวหรอกมั๊ง ไปเรียนอเมริกาใช้ 2 ล้าน เรียนอังกฤษใช้ 1 ล้าน (ค่าใช้จ่ายโดยประมาณตอนนั้นนะ)

กว่าจะคิดได้ก็เกือบ 30 ถึงได้เริ่มเก็บเงินได้ก้อนหนึ่ง ตอนนั้นเพื่อนๆ ของสุ่ยหลินก็ต่างเรียนจบป.โทกลับมามีหน้าที่การงานดีๆ กันทุกคน สุ่ยหลินถึงเพิ่งมามองตัวเองว่า เราจะไปเรียนต่อบ้างล่ะ แต่พูดตามตรงมองตัวเองแล้วคงสู้คนอื่นยาก เพราะคนอื่นเรียนกลับมาแล้วใช้ประโยชน์ ใช้ภาษา ใช้วุฒิจากที่เรียนกลับมาแล้ว หันมองตัวเรายังไม่ออกจากประเทศไทย ไหนเลยจะตามทัน อย่ากระนั้นเลย ฉีกแนวดีกว่า

宋干节快乐/泼水节快乐！สุขสันต์วันสงกรานต์ค่ะ มิตรรักแฟนเพจ

สงกรานต์ปีนี้แถวบ้านสุ่ยหลินร้อนตับแลบ จนเมื่อวานฝนตกอย่างถล่มทลาย แต่สุ่ยหลินไม่รู้เรื่องเลยเพราะไปเมกาบางนา มั่นใจว่าคนแถบบางนาสงกรานต์ไม่ไปเที่ยวตจว ต้องไปเมกาแน่ๆ เพราะคนเยอะมว๊ากกก โดยเฉพาะอิเกีย (ภาษาจีนเรียก 宜家 Yíjiā น้า รู้ยัง)
เข้าเรื่องๆ ค่ะ

ซีรีย์ชุด “ตามหมวยไปเรียนจีน” ตอนนี้อยากเล่าเรื่อง “หอ” กันดีกว่า เพราะเราก็รู้แล้วว่าเราจะไปเมืองไหน มหาลัยไหน ไปเพราะอะไร เรียนที่ไหนดี ฯลฯ ตอนนี้เรามาดูชีวิตความเป็นอยู่ของนร.ไทยในจีนดีกว่านะ

จากซีรีย์ชุด “ตามหมวยไปเรียนเมืองจีน” สุ่ยหลินเล่าเรื่องหอ เรื่องเมืองที่เราเลือก สำเนียงภาษา เรื่องมหาลัยและอื่นๆ สามารถติดตามได้ในโพสเก่าๆ นะคะ ^^

ตอนนี้เลยอยากคุยเรื่องอาหารกันหน่อย กินอาหารอร่อยก็มีแรงเรียนจริงไหม 555

จะให้กินแมคหรือเคเอฟซีทุกมื้อก็ไม่ไหวเหมือนกัน
ตอนแรกที่สุ่ยหลินไปเรียน ไม่ค่อยมีความรู้เรื่องเมืองจีนมากเท่าไหร่ คิด (เอาเอง) ว่าไปเรียนเมืองจีนต้องได้กินข้าวหน้าเป็ด ข้าวหมูแดงทุกวันแน่ๆ คงหากินได้ง่ายทั่วไปเหมือนเมืองไทยแน่ รอดล่ะเราชอบกินพอดี

พอเอาเข้าจริงๆ ไปถึงที่หังโจว ไม่เจอเลยคร้าบบบ ร้านข้าวหน้าเป็ด ข้าวหมูแดงที่ว่า ความจริงคือไม่เจออาหารจีนอะไรเลยที่หน้าตาเหมือนที่เมืองไทย อ๊ากกกซซ์

มีมิตรรักแฟนเพจรีเควสขอให้เขียนเรื่องไปเรียนเมืองจีนให้ฟังมั่ง สุ่ยหลินจัดให้ตามคำขอค่ะ

อย่างที่เรารู้กันว่าตอนนี้มีนักท่องเที่ยวจีนเข้ามาเมืองไทยเยอะมาก ตามเศรษฐกิจจีนที่กำลังอู้ฟู่สวนทางกับฝรั่งที่ซึมเอาๆ หลายคนก็รับพฤติกรรมของนักท่องเที่ยวจีนไม่ได้ สารพัดจะทำอ่ะนะ เลยมีคำถามว่าไปเรียนเมืองจีนจะดีเร๊อะ เดี๋ยวถ้าลูกหลานชั้นติดนิสัยคนจีนกลับมาทำไง หรืออยู่แล้วทุกข์เหลือทนเกินรับกับคนจีนทำไง

สุ่ยหลินขอเอาปสก. (ประสบการณ์นะจ๊ะไม่ช่ายอย่างอื่น อิ อิ) ตัวเองมาแชร์นะคะ แรกๆ ที่ไปเรียนก็รู้สึกทุกข์มากเหมือนกันเพราะถึงแม้เราจะเป็นลูกจีนอ่ะนะ แต่เราก็เกิดในไทยมีแต่หน้าเท่านั้นที่หมวย ที่เหลือความคิดอ่านเราก็เป็นคนไทยหมดแล้ว ภาษาจีนก็ยังไม่ได้ ซิกน่าดู T_T อยากจะเลิกเรียนกลับบ้านก็หลายหน ติดที่ค่าเทอม (จ่ายไปแล้ว-งก) ลาออกจากงานมาเรียนแล้ว (ไม่มีที่ให้กลับไปทำงาน) ก็ฝืนทนต่อไป เลยขอรวบรวมว่าวิธีไปเรียนเมืองจีนให้มีสุข เราควรจะ จุด จุด จุด

ถูกแล้วค่า แฟนเพจบ่ได้อ่านผิดหรอก สุ่ยหลินบอกเลย อยากเรียนภาษาจีน ให้เก่ง ต้องดูหนังให้มากๆ หนังในที่นี้ครอบคลุมไปถึงละครจีน เกมส์โชว์จีน เพลงจีน การ์ตูนพากย์จีน คลิปจีนสั้นๆ ก็ยังได้ ดูให้ได้วันละตอนก็โอแล้วค่า ไม่ต้องมาก กำลังพอกรุบกริบ ฮาเฮ จิตใจเบิกบาน รถไม่ติดให้จิตหงุดเงี้ยว อุ้ย..แมวพิมพ์

ที่นี้วิธีดูหนังดูละครจีนพวกนี้ ควรมีเทคนิคในการเลือกสักเล็กน้อย อันดับแรกคือต้องเลือกเรื่องที่เข้าใจได้ง่ายๆ เรื่องสมัยใหม่หน่อย หวานๆ จุ๋มจิ๋มๆ พระเอกหล่อๆ แบบนี้จะดูง่ายค่ะ ไม่ใช่ว่าเรื่องแรกเราก็เลือกไซอิ๋ว The Monkey King + _+’  ศัพท์มันยากนะ ชื่อเทพอะไรต่ออะไร ปีศาจใบตอง ใบตาลอะไรต่ออะไร ใครรบกะใครเดี๋ยวดูไม่รู้เรื่องแล้วจะพาลท้อเลิกดูเปล่าๆ ถ้าเลือกการ์ตูนก็เลือกเรื่องเบาๆ อย่างโดเรมอน ไม่ใช่เทพเจ้าปราบเซียนพิชิตมารคุจากุอะไรนั่น เข้าใจป่าวคะ??

หนึ่งในคำถามที่สุ่ยหลินได้รับบ่อยมากที่สุดก็คือ เรียนภาษาจีน มานานแล้วท้อเพราะไม่มีความคืบหน้า เรียนมาหลายปีก็ยังพูดไม่ได้ อ่านไม่ค่อยออก ฟังไม่รู้เรื่อง รู้สึกว่าท้อใจฝุดๆ ไม่อยากจะเรียนต่อแระ

สุ่ยหลินอยากจะบอกเลยว่าปัญหาพวกนี้เป็นกันทุกคนค่าาา ไปถามได้เลยว่าก้าวแรกของทุกคนที่เริ่มเรียนภาษาจีนเป็นไง สำหรับสุ่ยหลินเองลำบากมว๊ากกกค่า ลองนึกภาพคนที่ไม่ได้ศัพท์แสงภาษาจีนเลย แต่ไปเรียนเมืองจีนแบบไปตายเอาดาบหน้า ยังกะพระเจ้าตากตีเมืองจันท์เพราะได้ทุบหม้อข้าว เอ๊ย! กระปุกไปเรียนเมืองจีน   เลยได้ (เกือบ) ตายสมใจอยากจริงๆ