สวัสดีค่ะ แฟนที่น่ารักทุกคน คร่ำเคร่งเรื่องเรียนกันมาเยอะแล้ว โพสนี้มาพักเบรคเบาๆ ด้วยเรื่องน่าสนใจเกี่ยวกับคนจีนกันดีกว่าค่าา อย่างที่รู้กันว่าประเทศจีนนั้นกว้างงใหญ่ๆๆ ไพศาลมว๊ากก แต่ละภูมิภาคก็มีจุดเด่นที่แตกต่างกันไป และเพราะที่ประเทศที่ใหญ่มากนี้เอง บางสถานที่ในเมืองจีนดูราวกับว่าอยู่คนละประเทศเลยทีเดียวเชียว อย่างเช่น ฮาร์บินเหนือสุดติดรัสเซีย หน้าหนาวติดลบ 30  เกาะไห่หนาน (ไหหลำ) ใต้สุดของจีนหน้าหนาว 30 องศา

จะว่าไปแล้วก็ไม่ต่างกับบ้านเราหรอกค่ะ ขนาดประเทศไทยไม่ต้องกว้างใหญ่เท่าจีน เราเองก็ยังมีภาพพจน์หรือความรู้สึกต่อคนไทยในแต่ละภาคต่างๆ ของประเทศไม่เหมือนกันนะ เช่น เรามองว่าคนเหนือพูดช้า พูดเบาๆ ขาวๆ คนใต้พูดเร็ว ตัดสินใจรวดเร็วทันใจ คนอีสานมีน้ำอดน้ำทนสูง ฯลฯ อะไรแบบนี้

ดังนั้นคนจีนด้วยกันเองเค้ามองคนจีนคนอื่นๆ ยังไงนะ? อยากรู้กันมั๊ย?? ติดตามได้ในโพสนี้จ้าา

อ๊ะๆๆ อย่าเพิ่งคิดลึกกันนะคะ อิ อิ (ชั้นไม่ได้คิดไรเล้ย มีแต่เธอที่คิด—-คุณผู้อ่านกล่าวไว้ TT) เพราะว่าวันนี้สุ่ยหลินจะมาคุยเรื่องคำๆนึงที่ภาษาจีนใช้กันบ่อยๆ และไม่มีเนื้อหาอะไรเล้ยที่เกี่ยวข้องกับ 18+ (ใครอยากรู้ศัพท์จีนนอกตำรา 18+ ที่ไม่มีที่ไหนสอน สุ่ยหลินแนะนำเลยเพจจี๊นจีน แอดมินฉายาในวงการ 花哥 ติดตามเฮียได้ครัชช แล้วจะพบว่าเห้ยยย…ใครกล้าสอนฟ่ระ!! เย้ยย..เปิดโลกทัศน์เรามากทีเดียว อิ อิ)

กลับมาๆๆ เรียนกันต่อ อย่าเพิ่งจิตใจเตลิดเปิดเปิงนะจ๊ะ คำที่สุ่ยหลินพูดถึงคือตัวนี้ค่ะ 族 [zú] แปลได้ว่า เผ่าพันธุ์ เชื้อชาติ และก็รวมไปถึง กลุ่มสังคมต่างๆ ด้วย ซึ่งคำว่า 族 นี่แหละค่ะ ถูกเอามาใช้ในการสร้างคำใหม่ที่เป็นสแลงจีนอีกเพรียบเลย คนจีนชอบใช้กันมาก วิธีการใช้ก็ง่ายโพดๆ แค่เอามาต่อท้ายคำอื่นๆ ก็กลายเป็นสแลงยอดฮิตแระ ง่ายม่ะ

โพสนี้เราจะคุยกันเรื่อง “2” กับซีรีย์ชุดคำเหมื๊อนเหมือน คำที่ชวนง๊งงง ในตอน 二 [èr] VS 两 [liǎng] เพราะตอนที่เราเริ่มเรียนใหม่ๆ สุ่ยหลินว่าน่าจะผ่านการงงกับสองตัวนี้มาก่อนแล้ว และหากใครยังงงอยู่จนถึงบัดนาว วันนี้สุ่ยหลินมีกุญแจดอกสำคัญที่จะพาออกจากเขาวงกตของ 二 และ 两 นะจ๊ะ

ในเมื่อทั้งสองคำนี้แปลว่า “สอง” เหมือนกัน ซึ่งไม่น่าจะเป็นเรื่องน่างงอะไรเลยถ้าใช้แทนกันได้ทุกกรณี แต่มันมิเป็นเช่นนั้นสิคะ บางครั้งใช้ 二 บางครั้งใช้ 两 บางครั้งใช้แทนกันได้ บางครั้งไม่ได้เด็ดๆ และเพราะอย่างงี้นี่เอง เลยทำให้เราหยิบเรื่องนี้มาคุยกันในวันนี้จ๊ะ

ติดตามเฉลยปัญหาชวนงงระหว่าง  二 กับ 两 ได้ในโพสนี้ค่ะ^^

สุ่ยหลินกลับมาแว้วค่า กับตอน 2 ที่คุณผู้อ่านบอกว่าชอบ เย้ๆๆ ดีใจจุง ความนัยตอนเดิมเริ่มจากที่สุ่ยหลิน (แอบ) สงสัยว่าผู้หญิงจีนสมัยก่อนน่ะเค้าแต่งตัวกันยังไงนะ? โดยเฉพาะราชวงศ์ที่รุ่งเรืองที่สุดของจีนอย่างราชวงศ์ถัง เหมือนกะในหนังไหม๊น้า?

เลยเป็นที่มาของการหาข้อมูลและกลายเป็นโพสแรกค่า ใครยังไม่ได้อ่านต้องจัดที่นี่ค่าา อยากรู้จังผู้หญิงจีนสมัยก่อน เค้าแต่งตัวกันยังไงนะ??

อ่ะ…ที่นี่เรารู้แระว่าเค้าแต่งตัวกันยังไง งั้นมาติดตามโพสนี้ว่าเค้าแต่งหน้ากันยังไงน้า รับรองว่าจะตะลึง ตะลึงง ต่ะลึง ตึง ๆๆ (มุกเก่าน่าดู อ๊าย อาย)

ปอลิง ต้องออกตัว (แรง) ก่อนนะคะว่า โพสนี้ไว้อ่านเอาหนุกๆ รูปก็หาเอาจากอากู๋ ไม่สามารถอ้างอิงทางวิชาการได้นะคะ สุ่ยหลินก็ไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านโบราณคดี เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการกินซะมากกว่า อิ อิ

แพล่มนานเดวเบื่อ เริ่มกันเลยดีกว่า…

สุ่ยหลินคิดว่าสำหรับคนจีนแล้วเรื่องกินคือ “เรื่องหญ่าายยย” จริงๆ เพราะเจอหน้ากันก็ต้องทักว่ากินข้าวยัง เทศกาลอะไรๆ ก็ต้องมีของไหว้และก็ต้องกินของไหว้นั้นให้หมดด้วย ><‘ หุ่นเราก็เลยเป็นผลผลิตของวัฒนธรรมแบบเนี้ยย แหะๆ

จำได้ว่าตอนสมัยอาม่าเคร่งครัดกันมากๆ ต้องทำของไหว้เองเช่น ขนมเทียน ขนมเข่ง บะจ่าง ไชเถ่าก้วย ขนมอี๋ หากเป็นพวกต้มไก่ ต้มเป็ด ถ้ากินไม่หมดก็เอามาพะโล้ เหลืออีกเอามาทำก๋วยเตี๋ยว ยังเหลืออีกเอามาทอดโรยเกลือเค็มๆ เก็บได้อีกเป็นอาทิตย์ไม่ให้เสียของ พูดแล้วอยากกินเป็ดทอดโรยเกลือเค็มๆ กะข้าวต้มเนอะ 555

ก็เพราะเรื่องกินเป็นเรื่องหญ่ายแบบนี่นี้เองค่าา คนจีนเค้าก็เลยมีคำสแลง (俚语) [lǐyǔ] ที่ใช้คำศัพท์เกี่ยวกับเรื่องกินๆ แต่ไม่ได้มีความหมายเกี่ยวกับเรื่องกินเล๊ยยย เคยเจอแม่ะ??

ถ้าไม่เคย ติดตามในโพสนี้ได้เลยจ้า

ช่วงนี้ใกล้สิ้นปีแล้วนะคะ สุ่ยหลิน ดูทีวีก็เห็นเค้าชอบรวมที่สุดของข่าวประจำปี คิดว่าครีเอทดีแฮะ เลยขอเอามารวมกับโพสของสุ่ยหลินมั่ง เผื่อเราจะได้รำลึกความหลังด้วยกันน้า ว่าเราฟันฝ่าเรียนภาษาจีนด้วยกันมาขนาดไหน (เว่อร์ม่ะ อิ อิ)

งั้นมาอ่านเล่นๆ เอาสนุกกันนะคะ สุ่ยหลินไม่มีหลักเกณฑ์อะไรซักกะอย่าง เอาความรู้สึกล้วนๆ งานมโนมาตรึมจ้า

ติดตามรวมโพสที่สุดแห่งปีกับสุ่ยหลินค่าาา^^